کد مطلب:129681 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:148
عبدالرحمن بن عقیل
مادر وی ام ولد [1] بود و چون به میدان نبرد گام نهاد، این رجز را می خواند:
پدرم عقیل است، پس منزلت مرا نسبت به هاشم بدانید، و بنی هاشم برادران من اند، پیران راستی و سروران قرآن، این حسین است كه بنیانی استوار دارد». [2] .
طبری گوید: «عثمان بن خالد بن اسیر جهنی و بشر بن سوط همدانی قابضی به عبدالرحمن بن عقیل بن ابی طالب حمله كردند و او را كشتند.» [3] .
پدرم عقیل است، پس منزلت مرا نسبت به هاشم بدانید، و بنی هاشم برادران من اند، پیران راستی و سروران قرآن، این حسین است كه بنیانی استوار دارد». [2] .
طبری گوید: «عثمان بن خالد بن اسیر جهنی و بشر بن سوط همدانی قابضی به عبدالرحمن بن عقیل بن ابی طالب حمله كردند و او را كشتند.» [3] .
[1] ر.ك: مقاتل الطالبيين، ص 96؛ سير اعلام النبلاء، ج 3، ص 320، تسمية من قتل مع الحسين (ع) ص 151.
[2] الفتوح، ج 5، ص 203؛ و ر.ك: الارشاد، ج 2 ص 107؛ الطبقات الكبري، ص 76؛ ابصار العين، ص 92؛ از ابن فندق در لباب الانساب (ج 1، ص 397) نقل شده است كه سن وي در هنگام كشته شدن 35 سال بود.
[3] تاريخ الطبري، ج 3، ص 331، مقاتل الطالبيين، ص 96 (در اين كتاب آمده است؛ مطابق آنچه سليمان بن ابي راشد از حميد بن مسلم نقل كرده است، عثمان بن خالد بن اسيد جهني و بشر بن حوط قابضي او را به قتل رساندند). در كتاب تسمية من قتل مع الحسين (ع) (ص 151) آمده است: او را عثمان بن خالد بن اسير جهني و بشر بن حرب همداني به قتل رساندند. در الاخبار الطوال (ص 257) آمده است: سپس عبدالرحمن بن عقيل بن ابي طالب بر اثر تيري كه عبدالله بن عروه خثعمي پرتاب كرد كشته شد. در انساب الاشراف (ج 3، ص 406) آمده است: بشر بن شوط عثماني و عثمان بن خالد جهني حمله كردند و عبدالرحمن بن عقيل را كشتند. نيز ر.ك: جمهرة انساب العرب، ص 69 المناقب، ج 4، ص 105؛ و در تسلية المجالس (ج 2، ص 303) آمده است: سپس 17 سوار را كشت. موسي بن عامر گفته است: نخستين كساني كه او - يعني مختار - انتقام از آنها را آغاز كرد. آنهايي بودند كه بر پيكر حسين (ع) اسب تاخته بودند. سپس آنان را به پشت خواباند و چهار ميخشان كرد و آن قدر بر بدنهايشان اسب تازاند كه تكه تكه شدند و آنگاه آنان را در آتش سوزاند. آنگاه دو مرد را كه در قتل و غارت عبدالرحمن بن عقيل بن ابي طالب شركت جسته بودند. در جبانه، دستگير كرد و گردن زد و در آتش افكند. سپس مالك بن بشير را حاضر كرد و در بازار به قتل رساند. (ر.ك: ذوب النظار، ص 118).